سومر

حضرت نوح طبق روایات در بین النهرین زندگی میکرده لذا باید در بین النهرین ، تمدن های عرب تبار و تورک تبار یافت شود بر فرض صحت روایات. تمدن اکدی و وارثان آن یعنی آشوریان و بابلیان همگی به شکل باستانی زبان عربی صحبت میکرده اند
مردم سومر نیز به شکل باستانی زبان تورکی تکلم میکردند. اولین مورخی که تورک بودن مردم سومر را کشف کرد پروفسور اوپرت بود. وی ابتدا ۲۵۰ لغت مشترک سومری با تورکی امروزی را اثبات کرد و بعدا ۳۵۰ لغت دیگر نیز کشف نمود. مورخین زیادی از جمله پروفسور نوح کرامر و پروفسور معزز و پروفسور هومئل همانند پروفسور اوپرت، قائل به تورک بودن مردم سومر هستند که متاسفانه این نظرات مورخین از زمان پهلوی در ایران بایکوت میشه. البته بعضی مورخین درباری پهلوی مثل گیرشمن که در خدمت پهلوی بوده و از سازندگان بنای موسوم به تخت جمشید است در نظراتی مغرضانه و خلاف واقع و خلاف دانشمندان دیگر ، زبان مردم سومر را منفرد معرفی کرده است. مردم سومر به خودشون ساغ قیر میگفتند که در سایت ویکی پدیا به معنای سیاه سر نوشته شده. ساچ در زبان تورکی یعنی مو و قره یعنی سیاه پس ساچ قره یعنی مو سیاه که همان ساغ قیر سومری هست. ساغ قیر=ساچ قره
علاوه بر مردم سومر، مردم ایلام باستان نیز تورک تبار بوده اند که مرحوم ابن خلدون، مورخ و پدر علم جامعه شناسی و انسان شناسی ، قبل از مورخین غربی ، به تورکی بودن مردم ایلام باستان تاکید کرده و آن ها در کتاب خود با عنوان یافثی معرفی کرده. وی میگوید هر چند مردم خوزستان و اهواز نزدیک فارس هستند ولی نباید آن ها را پارس پنداشت بلکه یافثی هستند. مردم ایلام باستان به کشور خودشون هل تمتی میگفتند. هل در زبان تورکی همان ائل هست به معنای سرزمین ، تمتی نیز همان تنری است به معنای خدا که در زبان مردم سومر نیز وجود دارد. پس هل تمتی یعنی سرزمین خدا که مورخین همین معنا را برای هل تمتی ذکر کرده اند. در بین اسامی پادشاهان ایلام مثل انپیلوخان ، لقب خان دیده میشود که لقب پادشاهان تورک است.

عده ای گفتند سومریان از بین النهرین بعدها به سمت آذربایجان مهاجرت کردند
عده ای هم گفتند سومریان از آذربایجان یا آسیای میانه به بین النهرین اومدن. مثل پروفسور اوپر که ایشون اولین بار رابطه بین زبان تورکی با زبان سومریان رو کشف کرد و ۳۵۰ لغت مشترک رو پیدا کرد . البته این در قرن ۱۷ بوده و در قرن حاضر همان طور ک گذشت بالای ۵۰۰۰ لغت مشترک با زبان تورکی کشف شده
پروفسور ساموئل نوح کریمر و پسروفسور معزز کتاب تورکان سومر رو در این مورد نوشتند
مضافا این ک همه تمدن های ساکن ایران مثل هوری ها و لولوبی ها و مادها و پارت ها قوتی و ساکاها تورک زبان بودند و فقط پارس ها ک از هندوستان اومدن زبانشون از شاخه زبان های هندی اروپایی هس

شهرهای سومر/شومر عبارت بود از �اور�، �اوروک �، یا �ارخ �، �نیب پور�، �لارسا�. در سفر پیدایش این ناحیه را سرزمین �شنعار� نامیده اند. حکومت آن در حدود ۳۰۰۰ ق . م . تشکیل گردید و در هزاره ٔ دوم ( ۲۱۱۵ ق . م . ) منقرض شد و قلمرو آنان ضمیمه ٔ آشور و بابل گردید.
سومری ها قومی بودند که خود شاخه ای جدا از نظر نژادی و زبانی تشکیل می دادند و با هیچ یک از اقوام امروزی خویشاوندی ندارند. زبان آن ها نیز تک خانواده است.
محتویات
ریشه نام
اصطلاح سومری به ساکنان غیرسامی جنوب میان رودان توسط اکدیان سامی داده می شد. سومریان خود را با ناماوگ ساگ گیگا ( �ĝ saĝ g�g - ga ) به معنی مردمان سیاه سر می نامیدند. واژه سومر در زبان اکدی ممکن است گویش آن منطقه جغرافیایی باشد. اما رواج اصطلاح اکدی سومر ( šumer� ) نامشخص است. اصطلاح شینار درکتاب مقدس ، Sngr در مصری، شانهار ( ( Šanhar ( a ) در هیتی می تواند نوع گویش غربی شومر ( Shumer ) باشد.
ورود سومریان
درباره خاستگاه سومریان پیش از آمدن ایشان به میانرودان هیچ سند و گواه و راهنمای تاریخی وجود ندارد . ولی بر پایه کاوش های باستان شناسی سومریان حدودا ۴۵۰۰سال پ. م نخستین تمدن درخشان بشری را پایه گذاری کردند و دولت شهرهای باشکوهی چون اور، اوروک، نیپور، کیش، لاگاش، اریدو و غیره بنا نهادند، لازمه ایجاد چنین تمدنی اینست که سومریان حداقل ۵۰۰ سال قبل از به وجود آوردن دولت شهرها، در منطقه حضورداشته باشند یعنی می توان گفت سومریان ۴۵۰۰ - ۵۰۰۰ سال پ. م در منطقه میانرودان بوده اند. این باور که چرا سومریان را نخستین قوم شکل یافته می خوانند چند علت دارد. ابتدایی ترین و برترین آثار کشاورزی که نشانه زندگی اجتماعی آنان است، ابزار سازی ودانش استفاده از فلزات، خط و نوشته که مهم ترین اختراع بشری است ( خط سومریان میخی بوده و حدود ۴۵۰۰_۵۰۰۰ سال قدمت دارد. ) و وجود شهرهای مستقل.
شهرهای سومری
نقشه سومر
سومر ( به اکدی:شومرو Šumeru؛ به سومری: کی اِن گیر ( ki - en - ĝir ) تقریبا به معنی سرزمین اربابان متمدن یا سرزمین مادری ) تا چهار هزار سال پیش از میلاد دارای ۱۰ دولت شهر مستقل بود که توسط کانال ها و سنگ چین ها از یکدیگر مجزا شده بودند. هر کدام از این دولت شهرها گرداگرد یک معبد که به خدای خاص که محافظ شهر بود و یک فرماندار مذهبی ( انسی ) یا یک پادشاه ( لوگال ) که بصورت تنگاتنگی با مناسک مذهبی شهر گره خورده بودند تشکیل شده بودند.
پنج شهر اول سومری:
1. اریدو ( ابو شهراین )
2. باد - تیبیرا ( احتمالا المدائن امروزی )
3. لارسا ( سنکره )
4. سیپپارا ( ابو حباح )
5. شوروپپاک ( فرا )
سایر شهرهای اصلی:
6. اوروک ( وارکا )
7. کیش ( اوحیمیر & اینقرار )
8. اور ( المقیر )
9. نیپپور ( آفاق )
10. لاگاش ( الحیبا )
11. گیرسو ( تلوه یا تلو )
12. اوما ( جوخا )
13. همازی 1
14. آداب ( بیسمیا )
15. ماری ( حریری ) 2
16. آکشاک 1
17. آککاد 1
18. ایسین ( ایشان البحریات )
( 1منطقه نامشخص )
( 2دور از مرکز در شمال میان رودان ) شهرهای کوچکتر ( از جنوب به شمال ) :
1. کوآرا ( اللحم )
2. زابالا ( ایبزیخ )
3. کیسوررا ( ابوحتاب )
4. ماراد ( وننات اس سدوم )
5. دیلبات ( اد - دولیم )
6. بورسیپا ( بیرس نیمرود )
7. کوتها ( ابراهیم )
8. دِر ( البدره )
9. اشنونا ( اسمار )
10. ناگار ( براک ) 2
( 2دور از مرکز در شمال میان رودان )
زبان سومری
نوشتار اصلی: زبان سومری
زبان سومری یک زبان پیوندی است. زبانشناسان زبان سومری را جزء زبان های تک خانواده ( منفرد ) یعنی بدون خویشاوندی در میان زبان های امروزی دسته بندی کرده اند.
لوحه سومری دربرگیرنده نام های خدایان سومری به خط میخی حدود سده ۲۴ پیش از میلاد.
دانشنامه بریتانیکا می نویسد: �زبان سومری، زبانی منفرد و کهن ترین زبان مکتوب موجود است. این زبان برای نخستین بار در حدود ۳۱۰۰ پ. م در جنوب میانرودان گواهی گردیده و در طول هزاره سوم پ. م. رشد و توسعه یافته است. در حدود ۲۰۰۰ پ. م، زبان سومری به عنوان زبانی محاوره ای، با زبان سامی اکدی ( آشوری - بابلی ) جای گزین شد اما کاربرد کتبی آن کمابیش تا پایان حیات زبان اکدی، در حوالی آغاز عصر مسیحیت، ادامه داشت. زبان سومری هرگز بسیار فراتر از مرزهای اصلی خود در جنوب میان رودان توسعه نیافت؛ شمار اندک گویندگان بومی این زبان، تناسبی با اهمیت عظیم و تأثیرات زبان سومری بر توسعه تمدن میان رودان و تمدن های دیگر، در همه مراحل آنان، نداشت�.
وام واژه های سومری در دیگر زبان ها
دیپی: واژه سومری دوب DUB که معنی کتیبه و سنگ نوشته را دارد، در زبان ایلامی ( خوزی ) به گونهٔ Tup - pi - me به همان معنا دیده می شود. در زبان فارسی باستان نیز به گونهٔ دیپی دیده می شود. و از آن مشتقات گوناگونی درست شد مانند دیپیر ( دبیر ) ، دیپیستان ( دبستان ) و دیپی وان ( دیوان ) . اما این که این واژه از کدام زبان است شاید براستی نتوان مشخص کرد، زیرا ایلامی ها هم همپای سومریان بوده اند.
تصورات دینی سومریان
کاسه سامرا متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد نگهداری شده در موزه پرگامون برلین. نمادسواستیکا در مرکز آن مشخص است.
باستان شناسان براین باورند که سومریان دارای دین پگانی بوده اند. مردمان آن اعصار مانند ایلامیان، هورییان، کاسی ها، اورارتوها و. . . همه چندخدایی بوده اند. ذکر این نکته لازم است که پگانیسم سومریان با نوع پگانیسم اکدیان وآشوریان فرق اساسی داشته است.
علاوه بر خدایگان مجزایی که مختص هر شهر سومری بوده است سه رب النوع مشترک نیزداشته اند:
تصورات دینی سومریان
کاسه سامرا متعلق به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد نگهداری شده در موزه پرگامون برلین. نمادسواستیکا در مرکز آن مشخص است.
باستان شناسان براین باورند که سومریان دارای دین پگانی بوده اند. مردمان آن اعصار مانند ایلامیان، هورییان، کاسی ها، اورارتوها و. . . همه چندخدایی بوده اند. ذکر این نکته لازم است که پگانیسم سومریان با نوع پگانیسم اکدیان وآشوریان فرق اساسی داشته است.
علاوه بر خدایگان مجزایی که مختص هر شهر سومری بوده است سه رب النوع مشترک نیزداشته اند:
۱ - آنو – فرمانروای آسمانها
۲ - بئل – خدای زمین
۳ - اِآ – خدای دره عمیق
خدایان مذکور الهه روح های پاک ونجیب بودند وسومریان برای در امان ماندن از ارواح خبیث، دعفریت و دیو قربانی نموده و نذرونیاز می کردند. به بیان دیگر ایشان به مثابه تعلیمات پسین دین زرتشت به دو نیروی خیر وشر اعتقاد داشتند، آنها به روح و غلبه نهایی خیر بر شر اعتقاد داشته و برای در امان ماندن از شر، قربانی می کردند. بعضی از خدایان دارای همسر بودند و بسیاری از رب النوع ها نیز دارای پدری از جنس خدا بودند.
از نظر سومریان، خداوندان نیز چون انسان دارای غضب، شهوت، سنگ دلی، عشق، نفرت و سایر صفات بودند و مانند روحانیان زرتشتی خادمان دینی سومری نیز ارج و قرب فراوانی در توده های مردم داشتند.
سومریان معتقد به سرزمینی پاک و مقدس به نام دیلمون ( Dilmun ) بودند که مظهر روشنایی و پاکی و سلامتی بود. باغ مقدس که خدایان در آن زندگی می کردند. آنچه برای زنده ماندن این باغ لازم بود آب تازه بود که اوتو ( Utu ) خدای خورشید باید از زمین به آن باغ مقدس بیاورد.
آنان بزرگِ شهر را “پاتئسی” می نامیدند و اعتقاد داشتند که او به نیابت از خدایان به رتق وفتق امور شهر می پردازد.
ادبیات سومری
از میان همه هنرها، شاید عالی ترین دستاورد سومریان ادبیات بوده باشد. پژوهشگران ادبیات سومری را به هشت مقوله تقسیم کرده اند: اساطیر، داستان های حماسی، سروده ها، مرثیه ها، اسناد تاریخی، رسالات، احکام ( دستورات اخلاقی ) و ضرب المثل ها. نوشته های سومری در سراسر خاور نزدیک باستان ترجمه و نسخه برداری شدند و بر نوشته های عبری و یونانی تاثیر نهادند. از میان اساطیر متعدد سومری، سه اسطوره به داستان های عهد عتیق شباهت دارند. یکی از این اسطوره ها داستان آدمیانی را می گوید که از گل آفریده شده بودند و در سرزمینی پر بار موسوم به دیلمون می زیسته اند که در آن نه بیماری بود و نه مرگ، ولی از آب شیرین هم خبری نبود. انکی فرمان می دهد آب شیرین را از زمین، چونان نهری که از باغ بهشت جاری است بیاورند. بدین سان دیلمون باغی ملکوتی می شود. این اسطوره از زنی می گوید که به انکی گیاهانی پیشکش می کند که نفرین برایش می آورند و سبب درد دنده اش می شوند. آن گاه یک �بانوی دنده� برای درمان آن خلق می شود. دو داستان دیگر طوفان نوح و صبر ایوب هستند.
منابع
Sumerian
Ancient Sumer History
Adams, R. McC. ( ۱۹۸۱ ) . Heartland of Cities. University of Chicago Press
مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. ( جلد ۱ ) - ۱۶۸ - ۱۷۳
کتیبهٔ بیستون بند ۷۰ و همچنین ستون چهارم. =
محل سرزمین اساطیری دیلمون
1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ لغت نامه دهخدا
2. ↑ Prof. Piotr Michalowski University of Michigan Ann Arbor
3. ↑ Prof. Steve Tinney, Middle Eastern Languages, Sumerian specialist
4. ↑ Prof. Larry Tras COGS University of Sussex Brighton BN1 9QH UK
5. ↑ Steven Schaufele, Ph. D. , Asst. Prof. of Linguistics, English Department Soochow University, Waishuanghsi Campus, Taipei 11102, Taiwan
6. ↑ Streck, Michael P. "Sumerisch. " Der Neue Pauly. Herausgegeben von: Hubert Cancik und Helmuth Schneider ( Antike ) , Manfred Landfester ( Rezeptions - und Wissenschaftsgeschichte ) . Brill, 2008. Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK LEIDEN. 03 November 2008.
7. ↑ W. Hallo, W. Simpson ( 1971 ) . The Ancient Near East. New York: Harcourt, Brace, Jovanovich. p. 28.
8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Sumerian Questions and Answers
9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ K. van der Toorn, P. W. van der Horst ( Jan 1990 ) . "Nimrod before and after the Bible". The Harvard Theological Review 83 ( 1 ) : 1–29.
10. ↑ ĝir15 means "native, local", in some contexts also is "noble". Literally, "land of the native ( local, noble ) lords". Stiebing ( 1994 ) has "Land of the Lords of Brightness" ( William Stiebing, Ancient Near Eastern History and Culture ) . Postgate ( 1994 ) takes en as substituting eme "language", translating "land of the Sumerian tongue" ( John Nicholas Postgate ( 1994 ) . Early Mesopotamia: Society and Economy at the Dawn of History. Routledge ( UK ) . . Postgate believes it likely that eme, tongue, became en, lord, through consonantal assimilation ) .
11. ↑ John Hayes, University of California, Berkeley "Sumerian" ۲nd printing June ۱۹۹۹, Languages of the World/Materials ۶۸, LINCOM EUROPA, Paul - Preuss - Str. ۲۵, D - ۸۰۹۹۵ Muenchen, Germany.
12. ↑ language isolate and the oldest written language in existence. First attested about 3100 BC in southern Mesopotamia, it flourished during the 3rd millennium BC. About 2000 BC, Sumerian was replaced as a spoken language by Semitic Akkadian ( Assyro - Babylonian ) but continued in written usage almost to the end of the life of the Akkadian language, around the beginning of the Christian era. Sumerian never extended much beyond its original boundaries in southern Mesopotamia; the small number of its native speakers was entirely out of proportion to the tremendous importance and influence Sumerian exercised on the development of the Mesopotamian and other ancient civilizations in all their stages. Sumerian language - britannica
13. ↑ Ernst Herzfeld, Die vorgeschichtlichen T�pfereien von Samarra, Die Ausgrabungen von Samarra 5, Berlin 1930
14. ↑ Stanley A. Freed, Research Pitfalls as a Result of the Restoration of Museum Specimens, Annals of the New York Academy of Sciences, Volume 376, The Research Potential of Anthropological Museum Collections pages 229–245, December 1981.
15. ↑ akhbare - rooz ( iranian political Bulletin )
16. ↑ کلاریس سویشر. خاور نزدیک باستان. ترجمه عسکر بهرامی. تهران: ققنوس، ۱۳۸۳

شما هنوز برای نامهای کوروش و داریوش معنی درست درمانی پیدا نکردین.

خانه در سومری tuš می شود که با اِو ترکی هیچ اشتراکی ندارد. چه بسا اگر به گفته کاربر بالا سومری ها به خانه، آب هم بگویند به اِو ترکی هیچ گونه اشتراک آوایی ندارد. ( حتی در این واژه دو سه آوایی )
سومریان به سگ، ur و در ترکی به واق واق کردن سگ، havlama می گویند. چنانچه اگر این کاربر هم درست بگوید، این دو واژه نه به یکدیگر همانند هستند و نه مصداق یکسانی دارند. ( همانند سازی به هر شیوه ای کار پانمغولان هست ) .
در سومری به چه ( what ) :a - na ، و همچنینam ) ( داشتن علامت روی a ) :
am[A. AN]: the Sumerian enclitic copula - 'to be', occurs after a noun [e. g. , William king - is]; who, which
what; ( same ) as, like ( in scholarly lists ) . ( این واژگان با آنچه ترکان می گویند اشتراک آوایی ندارند. فاجعه اینجاست که واژه ای دو آوایی یا سه آوایی از سومری می اورد که تنها با یک آوای ترکی برابری می کند، و برابر دانستن واژه دو یا سه آوایی با آن مغلطه محض است. )
برای امتحان کردن ( examine ) در سومری واژگان زیر را بکار می بردند:umuš, uš ) . ( bar. . . aka ) . . . ( igi. . . kar ) ) . من واژه دانو را در زبان سومری جستجو کردم و چیزی پیدا نکردم. با آوردن خاستگاه و شماره برگه داوش ( ادعا ) خود را بیاُستانید. منبع موثق درباره همین واژه.
bar. . . aka: to choose; to examine ( 'to open; to see; to select' 'to do' ) .
igi. . . kar: to look upon; to examine, inspect; to select ( often with - si - ) ( 'eyes' 'to illuminate' ) .
umuš, uš: discernment; intelligence; reflection, consideration; decision ( u6
, 'to be impressed' m�s, 'to
examine, inspect' ) .
اینکه در سومری به شنا کردن چه می گویند، برای من روشن نیست ولی چه همانندی آوایی وجود دارد اینکه واژه دو آوایی با واژه پنج آوایی تنها یک آوای مشترک داشته باشند، نشان از ریشه یکسان آن است؟؟
به سقف در زبان سومری: ur: roof; entrance; mountain pass; beam, rafter ( با علامت بالای u ) و نه آنچه کاربر بالا می گوید ( تا ) . واژه برابر ترکی آن نیز از بام پارسی گرفته شده است ( واژگان پارسی همخانواده با بام: بام، بامداد، بامشاد، پشت بام ) .
در زبان سومری واژه de معناهای بسیار زیادی می دهد، اگر هم علائم آواساز روی e را در زبان سومری در نظر بگیریم، معناهای دیگر را نیز باید افزود: برای نمونه:de: to pour ( often with - ni - ) ; to water; to increase, be full; to shape, form; to instruct; to sink ( علامت روی آوای e ) ، این یک واژه دو آوایی تنها در یک آوا با واژه مورد نظر بیش از سه آواییِ این کاربر برابر است، خود گویای مغلطه است.
سومریان به شن و گرد وخاک چنین می گفتند:
sahar: silt, dust, sand, earth, mud, loam; rubbish; sediment ( علامت زیر h ) ( شن و. . . . )
ukum: dust ( devil ) ( گردو خاک و غبار )
در زبان ترکی به شن kum و به گرد و خاک ( toz ) می گویند: ( مغالطه کاربر بالا: اینهمان و برابر قرار دادن شن با گرد و خاک. افزون بر این در زبان انگلیسی به شن sand می گویند که با واژه sahar سومری در دو آوا همانند هست، پس آیا باید گفت زبان سومری و انگلیسی از یک ریشه هستند؟خیر. )
در سومری به سیاه و تاریک :gig, gig, gi, ge, gi, ge . ( روی آوای نخستین گ در دومین واژه و پنجمین و ششمین واژه علامت هست و در هیچکدام از آنها واژه قیق به چشم نمی خورد ) . با فرض درستی دیدگاه کاربر مغول بالا آیا همانندی با یک آوا سنجه وملاک بر همانندی آن واژه است؟
در سومری به دست su ( با علامت روی s ) می گفتند ( که سومری ها خود به دست چنین می گفتند ) . واژگان دیگری نیز هست که یک نمونه آن
silig: hand
kisib: n. , hand; fist; seal; sealed bulla; receipt ( cf. , kes, 'to snatch; to bind' ) .
v. , to seal. ( اگر مراد ایشان این واژه است، این واژه بیشتر به معنای مهر و موم کردن است و با مشت چسباندن می باشد. و هیچ پیوندی با پا و بخش های دیگر پا ندارد. ) نگاه به استدلال کنید:در سومری به دست کیش گویند در ترکی به بدنه ی پا قیش!!! ( ما هم به پشمهای چهره ریش می گوییم. خخ هنوز ساده ترین اصل استدلال را نمی دانند که باید درباره مصداق یکسانی سخن گفته شود. ( مغالطه ) .
چون حوصله پاسخ به این هرزه گویی ها را ندارم، دربارۀ چند واژه بنابر گفته خود کاربران پانمغول پیش می روم:درباره تاب و داغ بگویم که واژه تاب یا تابیدن یا تاباندن در کنار واژه داغ که در پارسی میان به گونه های
داغ= daq داغ، نشان، علامت، نشانی که به روگای ( = در اثر ) سوختن در پوست پدیدار می شود
داک= dak ( = داغ )
داکِکونَتَن= dakekunatan کوفتن، کوبیدن
بکار می رفته از واژگان پارسی هستند. نخست اگر فرمایش این کاربر درست باشد و در سومری به سوزاندن تاب گفته شود، آنگاه می توان این واژه را با واژه تابیدن از یک بُن گرفت. ( خوب اینکه نزدیکی پارسی را به سومری می رساند تا زبان دیگری. ) مو به سو نزدیکی بیشتری دارد یا به ساچ؟؟در زبان سومری به سدا، سا می گویند و در ترکی سس! خوب پارسی که نزدیکتر شد. ولی ما بمانند این کاربر مغالطه نمی کنیم.
یکی از دوستان در همین تارنما در بخش دیدگاه ها درباره واژه ( ( من ) ) واژگان مشترک سومری و پارسی را نشان داده اند ولی آیا باید گفت این دو زبان از یک ریشه اند؟؟خیر. نیاز به برهان و استدلال های قوی است.
پانمغولان در نظر داشته باشید، با مغلطه کاری و همانندی یک آوا از یک واژه دوآوایی با یک واژه چهار پنج آوایی نمی توان چیزی را اثبات کرد.
برای اینکه دو زبان را از یک ریشه دانست، نیاز هست که نخست به خود شمارگان و عددها نگاه شود ( بویژه 1 تا 10 ) اگر همانندی میان عددها در زبان ها وجود داشت، دلیل بسیار استواری برای یک ریشه بودن دو زبان است همانند زبان های هندواروپایی. ولی در زبان ترکی و سومری همپوشانی و اشتراک عددی وجود ندارد. درباره فرم اعداد نیز باید گفت یا باید عدد 10 سمت چپ باشد یا راست بمانند موصوف و صفت. در زبان چینی نیز اعداد به همان صورتی که کاربر بالا درباره زبان سومری گفت، بکار می رود، پس آیا باید گفت زبان چینی و سومری از یک بُن و ریشه هستند؟؟خیر . و آیا چون در زبان پارسی موصوف و صفت وارونۀ زبانهای اروپایی یا تاتی بکار می رود، نشان از این دارد که از یک ریشه نیستند؟خیر.
در پایان با این برهان ( !! ) های آبدوخیاری ره به جایی نخواهید برد. باور کنید که نیاز به زمان فراوانی است تا دیگر مغالطه ها این کاربران را در اینجا نشان دهم. یا کاربر نخستین به نام علی اصغر که قشقائی را به زبان سومری پیوند داده و واژگانی که ردیف کرده، بیشترشان اصلا به این شکلی که گفته نیستند و دلبخواهی در آوای واژگان سومری دست برده است. برای پژوهش خودتان می توانید منبع زیر را بخوانید:
Sumerian Lexicon Version 3. 0 by John A. Halloran.
این سخن دکارت است که می گوید هیچگاه از حکم به فرض نرسید بلکه باید از فرض به حکم رسید حتی اگر این حکم به زیانتان باشد. چرا که در مورد نخست، فرض ها را آنجور که دوست داریم می چینیم و این یک مغالطه یا پاراگویی خواهد بود. بمانند شما کاربران پانمغول که نخست حکم می دهید سومری مغولی است، سپس بدنبال فرض های پوچ و بی درونمایه می گردید.

ush گفته می شده است که یکی از واژه های ایرانی می باشد اگر سرچ کنی می فهمی که / اوش در زبان فراسی به معنی مرگ بوده و است و هم به معنی سّم و زهر که هر دو در زبان سومری نیز به همین معنی کاربرد داشته اند لطفا از زبانی سحن بگو که حداقل آگاهی را از آن داشته باشی. ممنون