تربک

لغت نامه دهخدا

تربک. [ ت ُ ب ِ ] ( اِ ) نوعی از انگور است. ( برهان ) ( فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ). تربره. ( فرهنگ رشیدی ). رجوع به تربره شود.

تربک. [ ت َ ب َ ] ( اِ ) تربه و ترف. کشک سیاه را گویند که بترکی قراقروت و آنرا ترف نیز گویند، و معرب تربه طربق است. ( انجمن آرا ). ترب و تربه و ترف. کشک سیاه که بترکی قراقروت و بتازی مصل گویند، طربک معرب آن. ( فرهنگ رشیدی ) :
چو نوشیدم ز تتماجش فروکوبید چون سیرم
چو تربک رو ترش کردم کز آن شیرین بریدستم
مولوی ( از انجمن آرا و فرهنگ رشیدی ).

فرهنگ فارسی

تربه کشک سیاه را گویند که بترکی قراقروت و آنرا ترف نیز گویند و معرب تربه طربق است ترب و تربه و ترف کشک سیاه که بترکی قراقروت و بتازی مصل گویند طربک معرب آن .

پیشنهاد کاربران

بپرس