تربیح

لغت نامه دهخدا

تربیح. [ ت َ ] ( ع مص ) جای دادن کسی را. ( منتهی الارب ). جای دادن رُبّاح را که کپی باشد در منزل خود. ( از ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || به سود رسانیدن کسی را. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

فرهنگ فارسی

جای دان کسی جای داد رباح را که گپی باشد در منزل خود یا به سود رسانیدن کسی را .

پیشنهاد کاربران

بپرس