ترکه مرکه. [ ت َ ک َ / ک ِ م َ ک َ / ک ِ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) زنی لاغر و نیکو قامت. با قدی باریک و بلند.با بالایی باریک و موزون و ظریف. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
