ترکیدگی

/tarkidegi/

معنی انگلیسی:
state of being burst, crack

لغت نامه دهخدا

ترکیدگی. [ ت َ رَ دَ / دِ ] ( حامص ) شکافتگی و ترک داری. ( ناظم الاطباء ). ترک. کفتگی. کافتگی. غاچ. شکاف. شکافتگی : ترکیدگی لب ، شقاق الشفه. ترکیدگی مقعد، شقاق المقعد. و رجوع به ترکیدن شود.

فرهنگ فارسی

شکافتگی و ترک داری ترک کفتگی غاچ شکاف شکافتگی ترکیدگی لب ترکیدگی مقعد .

مترادف ها

bust (اسم)
انفجار، بالاتنه، سینه، مجسمه نیم تنه، مجسمه، ترکیدگی

فارسی به عربی

تمثال نصفی

پیشنهاد کاربران

بپرس