تستر
/toster/
لغت نامه دهخدا
تستر. [ ت ُ ت َ ] ( اِخ ) بزرگترین شهر کنونی خوزستان و این معرب شوشتر است... ( معجم البلدان ). شهری است و آن را ششتر به دو شین گفتن لحن است. گویند نخستین باره ای که بعد طوفان احداث یافته باره آن شهر است. ( منتهی الارب ). شهری است مشهور از آنجاست سهیل بن عبداﷲ تستری... و ششتر به هر دو شین خطاست چنانکه صاحب قاموس گفته و می تواند بود که ششتر فارسی باشد و تستر عربی و در فارسی آنرا شوشتر نیز گویند. ( آنندراج ). و رجوع به المعرب جوالیقی ص 38 و ص 91 پ و تاریخ سیستان ص 75، 115 و 248 و تاریخ گزیده ص 554و نزهةالقلوب ج 3 ص 109، 112، 189، 215 و 218 و شدالازار ص 535 و تاریخ جهانگشای ج 1 ص 25 و ج 2 ص 153، و 204 و رودکی ص 131 و تاریخ عصر حافظ ص 398، 399، 406، 407 و معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی و شوشتر شود.
فرهنگ فارسی
بزرگترین شهر کنونی خوزستان و این معرب شوشتر است .
فرهنگ معین
(تَ سَ تُّ ) [ ع . ] (مص ل . ) پوشیده گشتن .
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:شوشتر، شهر
wikijoo: تستر
پیشنهاد کاربران
( تَ سَ تُّ ) [ ع . ] ( مص ل . ) پوشیده گشتن، نادیده گرفتن، بخشیدن، گذشت کردن. همچون: تَسَتُر بر مجرمان. .
تُستر اسم قدیم شهر شوشتر است
از سِتر بمعنی پرده و حجاب می آید
ز عقد لؤلؤ طاوس بر کند شهپر
ز شاخ بسد طوطی برون زند منقار
بباغ جامۀ تستر بود به از تستر
براغ مشک تتاری بود به از تاتار
ازرقی هروی
ز عقد لؤلؤ طاوس بر کند شهپر
ز شاخ بسد طوطی برون زند منقار
بباغ جامۀ تستر بود به از تستر
براغ مشک تتاری بود به از تاتار
ازرقی هروی