تشطیر

تَشطیر
(در لغت به معنی نصف کردن) در اصطلاح بدیع، دو نیمه کردن هر مصرع و در پایان هر نیمه، قافیه ای گذاشتن. مثل: نه هم زبانی، که تا زمانی/بر او شمارم، غمی که دارم/نه نیک خواهی، که گاه گاهی/ز من بپرسد، غم که داری (محتشم کاشانی)