تطول
لغت نامه دهخدا
تطول. [ ت ِ وَ ] ( ع اِ ) رسن دراز که ستور را را به علف بندند و رسن که بدان پای ستوران بندند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
رسن دراز که ستور را به علف و بندند و رسن که بدان پای ستوران بندند
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. منت نهادن بر کسی.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید