تعابی. [ ت َ ] ( ع مص ) میل کردن یکی به جانب قومی و دیگری به جانب قومی دیگر و این وقتی باشد که هر دو قوم برای هر یکی از آن هر دو طعامی خیارکرده باشند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) علمی است که از آن کیفیت ترتیب سپاهیان در جنگ ، و چگونگی صف بندی آنان معلوم میشود. ( از کشف الظنون ذیل علم التعابی ).
