( تغریة ) تغریة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) آزمندی نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || طلا کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): غری الشی ٔتغریة؛ طلاه بالغراء و الصقه ُ به. ( اقرب الموارد ).
