تغفیل

لغت نامه دهخدا

تغفیل. [ ت َ ] ( ع مص ) به غفلت منسوب کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). بی خبر خواندن و غافل شمردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). به غفلت نسبت کردن. ( آنندراج ). غافل نامیدن کسی را. ( از ذیل اقرب الموارد ). || احمق گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). گول گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). غافل گردانیدن کسی را. ( از ذیل اقرب الموارد ). || کافی بودن ترا غیر تو با وجود غفلت تو. || پوشیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

به غفلت منسوب کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس