تقات

لغت نامه دهخدا

تقات. [ ت ُ ] ( ع اِ ) تقاة. رجوع به تقاة شود.

تقاة. [ ت ُ ] ( ع اِ ) پرهیزگاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تقاه

پیشنهاد کاربران

بپرس