تنگ بهر

لغت نامه دهخدا

تنگ بهر. [ ت َ ب َ ]( ص مرکب ) کم نصیب. فقیر. بی چیز. کم نعمت :
نشان داد داننده از کار شهر
که شهریست این از جهان تنگ بهر.
نظامی.
رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

کم نصیب . فقیر .بی چیز

پیشنهاد کاربران

بپرس