کنستانس دوم

لغت نامه دهخدا

کنستانس دوم. [ ک ُ س ِ دُوْ وُ ] ( اِخ ) پسر کنستانتین اول ( 317 - 361 م. ). وی از سال 351تا 361 امپراطور روم بود و مانند پدرش مسیحیت را درروم گسترش داده و از آن جانبداری کرد. ( از لاروس ).

دانشنامه آزاد فارسی

کُنْسْتانْس دوم (۶۳۰ـ۶۶۸م)(Constans II)
(یا: کنستانس پوگوناتوس) امپراتور بیزانس (حک: ۶۴۱ ـ ۶۶۸م). در ۶۵۵م در نزدیکی سواحل لوکیا از مسلمانان شکست خورد و سوریه، قبرس، رودس و افریقا را به آن ها و ساراسن ها واگذار کرد. در بالکان نیز با اسلاوها جنگید، اما تلاشش برای فتح مجدد ایتالیا در ۶۶۳م نافرجام ماند و در سیراکیوزِ سیسیل به قتل رسید. کنستانس برای فیصله بخشیدن به مناقشات میان پیروان مذهبِ وحدت مشیت و ارتدوکس ها با صدور حکمی هرگونه بحث برسر این موضوع را ممنوع کرد، اما اقدامش نه تنها ثمر نداد، بلکه به درگیری او با پاپ مارتینوس اول و ماکسیموسِ توبه شنو انجامید.

پیشنهاد کاربران

کنستانس دوم ملقب به کنستانس دوم پوگوناتوس یا کنستانس ریشو ( به لاتین: Flavius Constantinus Augustus ، یونانی: Κώνστας Β' ) ( زادهٔ ۷ نوامبر ۶۳۰  –   درگذشتهٔ ۱۵ سپتامبر ۶۶۸ ) امپراتور روم شرقی ( بیزانس ) از ۶۴۱ تا ۶۶۸ بود و در دوران حکومت او، استان های جنوبی و شرقی بیزانس به دست مسلمانان افتاد.
...
[مشاهده متن کامل]

کنستانس در ۷ نوامبر ۶۳۰ در قسطنطنیه زاده شد. او پسر هراکلیوس کنستانتین ( بعدتر کنستانتین سوم ) و گرگوریا بود و با عنوان فلاویوس هراکلیوس غسل تعمید یافت ( او بعدتر در طول حکومتش با نام های کنستانتین و کنستانس شناخته شد و به خاطر ریش انبوهش به پوگاناتوس شهرت یافت ) .
هراکلیوس، امپراتور بیزانس پدر هراکلیوس کنستانتین بود که در فوریهٔ ۶۴۱ درگذشت و پس از او هراکلیوس کنستانتین باعنوان کنستانتین سوم به طور مشترک با برادر ناتنیش هراکلوناس به امپراتوری بیزانس رسید. اما دیری نپایید که کنستانتین سوم در همان سال و احتمالاً بر اثر بیماری سل درگذشت و چنین شایع شد که هراکلوناس و مادرش مارتینا او را به قتل رسانده اند. در نتیجهٔ این شایعات شورشی به رهبری ژنرال والنتینوس به وقوع پیوست و او هراکلوناس را وادار کرد تا خواهرزادهٔ جوانش کنستانس را به فرمانروایی مشترک با خود برگزیند. مارتینا به منظور حفظ تعادل با تاجگذاری پسر کوچکش سزار داوید او را به مقام امپراتوری رساند. اما این کار او باعث رنجش حامیان کنستانس گردید و والنتیانوس اینگونه شایع کرد که هراکلوناس و مادرش می خواهند کنستانس و طرفدارانش را حذف نمایند.
این موضوع به شورشی مجدد علیه هراکلوناس انجامید که با پیروزی شورشیان همراه بود. آنها زبان مارتینا و بینی هراکلوناس را بریده و سپس به رودس تبعیدشان نمودند.
پس از برکناری و تبعید امپراتور پیشین در سپتامبر ۶۴۱ که گمان می رود در همان سال نیز درگذشته باشد ، امپراتوری روم شرقی به کنستانس رسید و او با عنوان کنستانس دوم تاجگذاری کرد. از آنجا که کنستانس دوم در زمان بر تخت نشستنش ۱۱ سال بیشتر نداشت، سنای قسطنطنیه به عنوان نایب السلطنهٔ او تا زمانی که به سن بلوغ برسد ادارهٔ حکومت را در دست گرفت.
در دومین سال از حکومت کنستانس، مسلمانان با حمله به مصر آنجا را به تصرف خود درآورده و در ۶۴۷ به ارمنستان یورش بردند. در ۶۴۸ آنها فریگیه را مورد تاخت و تاز خود قرار داده و در ۶۴۹ نخستین حملهٔ دریایی خود به کرت را آغازکردند.

کنستانس دوم
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/کنستانس_دوم

بپرس