ترت و پرت گفتن. [ ت َ ت ُ پ َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) هذیان گفتن. پرت و پلا گفتن. بیهوده گفتن در اثر بیماری یا مستی یا جنون. پراکنده گفتن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
