تفیظ

لغت نامه دهخدا

تفیظ. [ ت َ ف َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) جان دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

جان دادن

پیشنهاد کاربران

بپرس