تقصیر افتادن

لغت نامه دهخدا

تقصیر افتادن. [ ت َ اُ دَ ] ( مص مرکب ) کوتاهی شدن. سستی افتادن :
تقصیر گر افتاد بخدمت
من بنده را مدار معاقب.

مسعودسعد.

کوتاهی شدن

( ~. اُ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) کوتاهی شدن ، سستی رفتن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید