غش

اوستاد اوستادان زمانه عنصری
عنصرش بی عیب و دل بی غش و دینش بی فتن
منوچهری دامغانی

صادق هدایت در پانویس دیباچه نیرنگستان آورده:
در اوستا دیو چشم زخم《اغشی》نامیده می شود و در بندهشن همان دیو 《غش》می باشد.

غشّ: ناخالصی نمودن/ کم ارزش را قاطی ارزشمند کردن

واژه غش
معادل ابجد 1300
تعداد حروف 2
تلفظ qaš
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [مٲخوذ از اوستایی: غشْی] ( پزشکی )
مختصات ( غِ شّ ) [ ع . ]
آواشناسی qaS
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع فرهنگ کوچک زبان پهلوی
فرهنگ واژه های اوستا

غشّ در معامله. در مبحث حقوقی یعنی فریب دادن مشتری مانند اصافه کردن اب در شیر
درامد غش مخفیانه حرام میباشد
ولی درامد حاصل از غش باچیزی ک پنهان نیست مانند مخلوط کردن گندم با خاک ویا گندم درجه دو مکروح میباشد

واژه " غش" از واژه یِ اوستاییِ " خشی" به چمِ "زبونی، سستی، لاغری و نزاری" برآمده است.

الْغِشّ" دغکاری

غش: ایراد اشتباه ، سستی ، کرختی
بیماریی که از خود بی خود میشود و از دهانش کف بیرون می آید بیماری صرع

غش= کینه، سیه دلی، شیله پیله، بی هوشی، مدهوشی
برگرفته از فرهنگ نامه ( ( چیلو ) ) .
اسل شناسی واژگان فارسی از ( ( زبان روزمره ) ) و ( ( زبان سازی دیرینه و نو ) ) .
نویسنده: امیرمسعودمسعودی مسعودلشکر نجم آبادی.
#آسانیک گری

غش به معنای ضعف و پرده پوشی و تزویر نیز است.
مثلاً غش ( ضعف نفْس ) درمقابل وساوس شیطانی! : )