هتیم

لغت نامه دهخدا

هتیم. [ هَُ ت َ ] ( اِخ ) نام مردی است. ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ).
- بنوهتیم ؛ قبیله ای است از عرب که منازلشان اطراف مصر باشد. ( از تاج العروس ). قبیله ای از اعراب بادیه نشین است که در حجاز و نجد و مصر پراکنده میباشند. و گروهی از ایشان در بهار به سواحل بحر احمر کوچ می کنند و به صید ماهی میپردازند و امتعه خود را به حجاج میفروشند. ( از الاعلام المنجد ).

فرهنگ فارسی

نام مردی است

واژه نامه بختیاریکا

( هِتیم ) یتیم
از قرن 8 بزرگترین واحد ایل بختیاری از تیره تبدیل به طایفه گردید. چهارلنگ و هفت لنگ تعریف شد و از آن تاریخ تحولات زیادی در زمینه جغرافیا، تقسیمات بصورت مداوم بوجود آمد. بدین سبب هنوز اجماعی بر روی چارت بختیاری وجود ندارد. برآیند نظریات متعدد از میان کتب و ماخذ شفاهی بدین گونه می باشد. ( تش ) ؛ ( ت ) ایهاوند زراس وند؛ ( ط ) دورکی

پیشنهاد کاربران

بپرس