کنترل عددی ( به انگلیسی: Numerical control به اختصار NC ) به کنترل خودکار ابزارهای ماشین کاری ( مانند دریل ها، دستگاه های تراش و دستگاه فرز ) یا چاپگرهای سه بعدی توسط یک رایانه گفته می شود.
دستگاه های CNC، دستگاه هایی با ابزارهای قابل حرکت توسط موتور هستند که این موتور ( یا موتورها ) توسط رایانه کنترل می شوند. این رایانه ها به کمک دستورهایی مرتب که G - Code یا M - Code نامیده می شوند، ابزارها را کنترل می کنند. این دستورها ممکن است به صورت دستی توسط اشخاص نوشته شده یا توسط نرم افزارهای CAM تولید شوند. پرینترهای سه بعدی نیز برای تولید قطعه ابتدا مدل رایانه ای را به صورت «لایه لایه ای» پردازش کرده و سپس توسط دستورهای G - Code قطعه را تولید می کنند.
در دستگاه های ماشین ابزار سی ان سی مدرن، طراحی یک قطعهٔ مکانیکی و برنامه تولید آن کاملاً خودکار انجام می شود. هندسه مکانیکی جسم با استفاده از نرم افزارهای طراحی به کمک کامپیوتر ( CAD ) تعریف شده و پس از آن به وسیله نرم افزارهای ساخت به کمک کامپیوتر ( CAM ) به دستورهای تولیدی و ساختی تبدیل می شود. سرانجام این دستورها که برای سیستم یک ماشین تولیدی قابل فهم است، روی یک ماشین کنترل عددی ( CNC ) بارگذاری می شوند. [ ۱]
از آن جایی که یک قطعه خاص برای ساخته شدن ممکن است به ابزارهای متفاوتی مانند: مته، ارّه و … نیاز داشته باشد؛ ماشین آلات مدرن اغلب ترکیبی از ابزارهای متعدد در یک «اتاقک» واحد هستند.
اولین ماشین ابزار دارای کنترلر عددی ( NC ) در سال ۱۹۵۲ و در دانشگاه MIT ساخته شد. این ماشین دارای کنترل حلقه بسته موقعیت دهی سه - محوره بود و به طور کلی به عنوان اولین ماشین ابزار دارای کنترل کننده عددی شناخته می شود. در سال ۱۹۵۸، اولین مرکز ماشینکاری NC توسط Kearney و Trecker به بازار عرضه شد. مرکز ماشینکاری تلفیق مجموعه ای از ماشین های ابزار مختلف بود که قادر به انجام بسیاری از فرایندها بودند ( فرزکاری، دریل کاری، قلاویزکاری و بورینگ ) . این دستگاه NC قابلیت موقعیت یابی خودکار را داشت. تقریباً از همان ابتدا برای کمک به برنامه ریزی این ماشین ها، نیاز به رایانه بود. در عرض ۱۰ سال، ماشین آلات NC به ریزپردازنده های مستقل مجهز شدند و آنها را تبدیل به ماشین ابزار کنترل عددی رایانه ای ( CNC ) کردند که می توانستند مستقیماً برنامه ریزی شوند، اگرچه اصطلاح NC هنوز هم برای اشاره به فناوری پایه استفاده می شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدستگاه های CNC، دستگاه هایی با ابزارهای قابل حرکت توسط موتور هستند که این موتور ( یا موتورها ) توسط رایانه کنترل می شوند. این رایانه ها به کمک دستورهایی مرتب که G - Code یا M - Code نامیده می شوند، ابزارها را کنترل می کنند. این دستورها ممکن است به صورت دستی توسط اشخاص نوشته شده یا توسط نرم افزارهای CAM تولید شوند. پرینترهای سه بعدی نیز برای تولید قطعه ابتدا مدل رایانه ای را به صورت «لایه لایه ای» پردازش کرده و سپس توسط دستورهای G - Code قطعه را تولید می کنند.
در دستگاه های ماشین ابزار سی ان سی مدرن، طراحی یک قطعهٔ مکانیکی و برنامه تولید آن کاملاً خودکار انجام می شود. هندسه مکانیکی جسم با استفاده از نرم افزارهای طراحی به کمک کامپیوتر ( CAD ) تعریف شده و پس از آن به وسیله نرم افزارهای ساخت به کمک کامپیوتر ( CAM ) به دستورهای تولیدی و ساختی تبدیل می شود. سرانجام این دستورها که برای سیستم یک ماشین تولیدی قابل فهم است، روی یک ماشین کنترل عددی ( CNC ) بارگذاری می شوند. [ ۱]
از آن جایی که یک قطعه خاص برای ساخته شدن ممکن است به ابزارهای متفاوتی مانند: مته، ارّه و … نیاز داشته باشد؛ ماشین آلات مدرن اغلب ترکیبی از ابزارهای متعدد در یک «اتاقک» واحد هستند.
اولین ماشین ابزار دارای کنترلر عددی ( NC ) در سال ۱۹۵۲ و در دانشگاه MIT ساخته شد. این ماشین دارای کنترل حلقه بسته موقعیت دهی سه - محوره بود و به طور کلی به عنوان اولین ماشین ابزار دارای کنترل کننده عددی شناخته می شود. در سال ۱۹۵۸، اولین مرکز ماشینکاری NC توسط Kearney و Trecker به بازار عرضه شد. مرکز ماشینکاری تلفیق مجموعه ای از ماشین های ابزار مختلف بود که قادر به انجام بسیاری از فرایندها بودند ( فرزکاری، دریل کاری، قلاویزکاری و بورینگ ) . این دستگاه NC قابلیت موقعیت یابی خودکار را داشت. تقریباً از همان ابتدا برای کمک به برنامه ریزی این ماشین ها، نیاز به رایانه بود. در عرض ۱۰ سال، ماشین آلات NC به ریزپردازنده های مستقل مجهز شدند و آنها را تبدیل به ماشین ابزار کنترل عددی رایانه ای ( CNC ) کردند که می توانستند مستقیماً برنامه ریزی شوند، اگرچه اصطلاح NC هنوز هم برای اشاره به فناوری پایه استفاده می شود. [ ۲]
wiki: کنترل عددی